Bijna het paradijs!!!
Blijf op de hoogte en volg Arie-Jantine
17 Januari 2016 | Thailand, Ban Suan Luang
Zo,nu maar proberen om een kort verslag te maken. Je hebt wel wat anders aan je hoofd dan onze tropenavonturen. Maar toch, wie weet kan je een beetje meegenieten.
Toen wij onze vrienden hadden uitgezwaaid zijn we naar ons onderkomen gegaan. Een eenvoudige doch schoon Chinees hotelletje. Niks mee mis. We zouden naar het zuiden,Krabi, gaan maar het zat niet lekker. We hadden 2 nachten betaald voor Sab Ananta resort en door verkeerde info begrepen we pas op het laatst dat het 30 km buiten Ranong lag. Na overleg hebben we het meisje van het hotel laten bellen, en ja hoor we waren nog steeds welkom. Ach zo,n 2 dagen te laat, wat stelt het voor. Mevrouw Oat zou ons de volgende morgen om 11 uur ophalen. Volgens Jantine sprak deze Thaise goed engels. De volgende morgen, klokslag 11, stond ze voor de deur. Een reus van een meid, die ons met een zeer luxe auto naar het resort bracht. Gerund door 3 dames, moeder tante en Oat. Zij had 13 jaar in Frankrijk gewoond en spreekt prima Frans enThaais. We kregen direkt koffie met een geheel gevulde koekjestrommel. De hut was prachtig gelegen in een palmen fruitbomenplantge, aan een snel stromende beek. Kortom, we besloten wat langer te blijven. Heerlijketen, uitstap naar mangrovereservaat. Daar werden we uitgenodigd door de manager van het reservaat die ons in goed Engels uitlegde wat het belang is van de mangrove. Daarna werden we met een gids het bos ingestuurd. wel jammer dat de mangroveaapjes beter Engels verstaan. Het was er echt ontzettend gastvrij maar de karavaan moet verderen werden we door de dames naar het busstation van Ranong gebravht. Bij het kopen van de kaartjes riep in ene een thaise vrouw ;I remember you: de eigenaresse van een Guesthouse waar we jaren geleden een paar nachten hadden geslapen. Heel leuk. Daarna, uitgewoven door de dames met de minbus naar Ranong. We logeerden in Hotel Albatross. Het enige wat daar over te zeggen alt was dat het zo schoon was als een operatiekamer en, niet onbelangrijk, dezelfde naam als de Christelijke korfbalvereniging die de vader van Jantine in de jaren 50 heeft opgericht. Afgelopen maandag, om 5 uur op 10 voor half zes met de taxi naar het station envandaar voor 20 Bath, 50 cent, 2 en half uur met de trein naar Bang Saphan.
Na het passeren van heel veel mooie, goed onderhouden, stationnetjes sta je dan , na een waarschuwing van de conducteur, in Bang Saphan. Negen uur in de morgen en geen flauw idee waar we moeten zijn. Er verschijnt een opdringerige bromfietsrijder. Nou die wil ons wel wegbrengen, uiteraard tegen een forse beloning. Het is namelijk heeeel ver. Dan stopt er een oder heer keurig in kostuum met een heel oud motortje met zijspan en gaat voor ons aan de slag. Bellen,bellen en ja hoor hij weet waar het is.Ongeveer dan. Maar nu het volgende probleem
Hoeveel wegen wij en wat weegt de barang. Volgens hem weegt Jantine 50kilo, waarop die direct verliefd wordt op deze oude man. Daar heeft ze toch een handje van. Met mijn dunne lijf en de bagage, hij kijkt zorgelijk maar wil het proberen. Na het gewicht zo goe mogelijk te hebben verdeeld, ik achterop bagage en Jantine in het bakkie, gaan we op pad. Snelheid 3 en een halve kilometer en alle kuilen ontwijkend komen we enige tijd later en een paar hartkloppingen aan bij resort Lola. Heel schattig maar wel erg armoedig. We gaan nog ff kijken wat er verder in de aanbieding is. De naaste buren hebben prachtige bungalows aan het strand. We aarzelen, het zal wel duur zijn, en we zijn zuinig. Toch maar ff kijken voor de aardigheid. Blijkt het nauwelijks te schelen dus de keus was snel gemaakt. Het is hier prachtig, gezellig en niet onbelangrijk, elke morgen fried rice met egg on top.
Ok, dit was het weer. Heel veel sterkte daar met regen,sneeuw en ijzel. wij redden ons hier wel.
Toen wij onze vrienden hadden uitgezwaaid zijn we naar ons onderkomen gegaan. Een eenvoudige doch schoon Chinees hotelletje. Niks mee mis. We zouden naar het zuiden,Krabi, gaan maar het zat niet lekker. We hadden 2 nachten betaald voor Sab Ananta resort en door verkeerde info begrepen we pas op het laatst dat het 30 km buiten Ranong lag. Na overleg hebben we het meisje van het hotel laten bellen, en ja hoor we waren nog steeds welkom. Ach zo,n 2 dagen te laat, wat stelt het voor. Mevrouw Oat zou ons de volgende morgen om 11 uur ophalen. Volgens Jantine sprak deze Thaise goed engels. De volgende morgen, klokslag 11, stond ze voor de deur. Een reus van een meid, die ons met een zeer luxe auto naar het resort bracht. Gerund door 3 dames, moeder tante en Oat. Zij had 13 jaar in Frankrijk gewoond en spreekt prima Frans enThaais. We kregen direkt koffie met een geheel gevulde koekjestrommel. De hut was prachtig gelegen in een palmen fruitbomenplantge, aan een snel stromende beek. Kortom, we besloten wat langer te blijven. Heerlijketen, uitstap naar mangrovereservaat. Daar werden we uitgenodigd door de manager van het reservaat die ons in goed Engels uitlegde wat het belang is van de mangrove. Daarna werden we met een gids het bos ingestuurd. wel jammer dat de mangroveaapjes beter Engels verstaan. Het was er echt ontzettend gastvrij maar de karavaan moet verderen werden we door de dames naar het busstation van Ranong gebravht. Bij het kopen van de kaartjes riep in ene een thaise vrouw ;I remember you: de eigenaresse van een Guesthouse waar we jaren geleden een paar nachten hadden geslapen. Heel leuk. Daarna, uitgewoven door de dames met de minbus naar Ranong. We logeerden in Hotel Albatross. Het enige wat daar over te zeggen alt was dat het zo schoon was als een operatiekamer en, niet onbelangrijk, dezelfde naam als de Christelijke korfbalvereniging die de vader van Jantine in de jaren 50 heeft opgericht. Afgelopen maandag, om 5 uur op 10 voor half zes met de taxi naar het station envandaar voor 20 Bath, 50 cent, 2 en half uur met de trein naar Bang Saphan.
Na het passeren van heel veel mooie, goed onderhouden, stationnetjes sta je dan , na een waarschuwing van de conducteur, in Bang Saphan. Negen uur in de morgen en geen flauw idee waar we moeten zijn. Er verschijnt een opdringerige bromfietsrijder. Nou die wil ons wel wegbrengen, uiteraard tegen een forse beloning. Het is namelijk heeeel ver. Dan stopt er een oder heer keurig in kostuum met een heel oud motortje met zijspan en gaat voor ons aan de slag. Bellen,bellen en ja hoor hij weet waar het is.Ongeveer dan. Maar nu het volgende probleem
Hoeveel wegen wij en wat weegt de barang. Volgens hem weegt Jantine 50kilo, waarop die direct verliefd wordt op deze oude man. Daar heeft ze toch een handje van. Met mijn dunne lijf en de bagage, hij kijkt zorgelijk maar wil het proberen. Na het gewicht zo goe mogelijk te hebben verdeeld, ik achterop bagage en Jantine in het bakkie, gaan we op pad. Snelheid 3 en een halve kilometer en alle kuilen ontwijkend komen we enige tijd later en een paar hartkloppingen aan bij resort Lola. Heel schattig maar wel erg armoedig. We gaan nog ff kijken wat er verder in de aanbieding is. De naaste buren hebben prachtige bungalows aan het strand. We aarzelen, het zal wel duur zijn, en we zijn zuinig. Toch maar ff kijken voor de aardigheid. Blijkt het nauwelijks te schelen dus de keus was snel gemaakt. Het is hier prachtig, gezellig en niet onbelangrijk, elke morgen fried rice met egg on top.
Ok, dit was het weer. Heel veel sterkte daar met regen,sneeuw en ijzel. wij redden ons hier wel.
-
17 Januari 2016 - 10:21
Marlou:
Hallo Arie en Jantine,
Herkenbare momenten voor ons in je reisverslag. Afstanden inschatten blijft moeilijk voor een Thai en de prijs opschroeven kunnen ze goed. Heb wel eens eenThai gevraagd of er ' imbeciel' op m'n voorhoofd staat -
17 Januari 2016 - 10:50
Millicent:
Geniet veel! Het is vandaag hier aan zee prachtig weer, er zullen wat graden verschil tussen zitten maar ach een winterjas...
x -
17 Januari 2016 - 10:58
Yvonne Nonnekes:
Hoi Arie en Jantine,
Wat een geweldige reis maken jullie zeg. Fantastisch! Ik wens jullie nog heel veel plezier en geniet er van. Hier in Den Helder is de eerste sneeuw gevallen, maar ook dat is mooi, stralend blauwe lucht en een heerlijk zonnetje, maar ja, de temperatuur is wel een stuk minder. Tot schrijfs en nog een hele fijne tijd. Liefs Yvonne -
17 Januari 2016 - 18:52
Halleh:
Prachtig reisverhaal
Heel veel plezier met alles.
Hier schijnt de zon, dus, maken jullie geen zorgen.
Alle politieke en maatschappelijke problemen zijn opgelost.
Nu zijn we bezig de problemen van anderen landen op te lossen.
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
dikke knuffel
Halleh
-
17 Januari 2016 - 23:26
Micha:
Sully sully, nach einer Woche im Schnee zurück auf der Baustelle - es gibt so viel zu tun...Heute mit het Clartje in Sachen Athletik unterwegs und auch der Dan hat sich gestern gut geschlagen: 1. Platz im 850m Crosslauf, hup hup! Ab morgen wieder an die Arbeit, wer braucht das schon? Dicke Kuss uit de Schnutenhuis -
17 Januari 2016 - 23:28
Helen:
Wat een mooie verhalen ;-)) Nog even, nog even.... -
18 Januari 2016 - 11:19
Vera:
Wat een heerlijk verhaal weer, om van te smullen. Ik waan mij er echt bij. Geniet nog maar beiden. Hartelijke groeten en een dikke kus Vera -
18 Januari 2016 - 20:05
Hanny:
Heerlijk om jullie reisverhalen te lezen. Wij genieten ook van het zonnetje, met temperaturen rond het vriespunt. Geniet er maar lekker van! Kus,
Hanny & Wim -
29 Januari 2016 - 15:09
Degens Vera:
Dag Arie en Jantine,
Hoe is het daar? Volop aan het genieten? Wanneer vertrekken jullie naar indonesie?
Nog 1 week werken en wij hebben ook en weekje vakantie! Misschien enkele dagen Parijs.
De koude is hier ondertussen voorbij maar zo goed als ginder wordt het hier nooit natuurlijk.
Geniet maar,
Dikke knuffel en tot vlug
vera en frank
-
01 Februari 2016 - 00:55
Arie-Jantine Schagen -Los:
Lieve allemaal, omdat t niet op een andere manier lukt, even zo. Het gaat ons goed. We zijn in Ban Saphan gebleven omdat t zo goed was. Het weer, de familie, de hutjes...heerlijk! Tot de 22e, toen naar BKK om Helen en Men te verwelkomen, heerlijk weerzien! Een dag markt in Chatuchak en de 24e door naar Bali. Van Ubisoft naar Munduk nu in Amed. Één middag tropische regen gehad, verder prachtig weer! Hoop dat jullie dit krijgen zodat je weer even iets van ons weet.Wij genieten en hopen dat t jullie goed gaat. Dikke pakkerd van ons!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
